Αγαπητοί συνάδελφοι γεια σας,
Διανύω την έκτη δεκαετία της ζωής μου και το μότο που χρησιμοποιούσα μέχρι τώρα ήταν ότι η γενιά μου δεν έχει περάσει παγκόσμιο πόλεμο.
Δυστυχώς πρέπει να ξεχάσω αυτό το μότο και να αποδεχθώ ότι ο παγκόσμιος πόλεμος είναι γεγονός και μάλιστα με αόρατο εχθρό.
Δεν ξέρω αν εγώ έχω την δυνατότητα να σας συμβουλέψω για το τι θα κάνετε αλλά μπορώ να σας περιγράψω τι προσπαθώ εγώ να κάνω.
Οι πληροφορίες που λαμβάνω είναι μόνο από πηγές που εγώ θεωρώ αξιόπιστες και όχι από διάφορες αναρτήσεις που κάνει ο κάθε ένας στο διαδίκτυο, με δόλο ή χωρίς δόλο, που μπορούν να με οδηγήσουν σε λανθασμένες ενέργειες.
Αποστασιοποιούμαι όσο είναι εφικτό από την υπερπληροφόρηση γιατί θεωρώ ότι μόνο κακό μπορεί να κάνει στην ψυχολογία μου με αποτέλεσμα να ελαττώνεται η άμυνα του οργανισμού μου και αυτό να με καθιστά ευάλωτο σε κάθε επίθεση που δέχεται αυτός από τους εξωγενείς παράγοντες που μπορούν να τον βλάψουν.
Με αυτά τα λίγα βοηθάω τον εαυτό μου και μου δίνεται η δυνατότητα να βοηθάω και τους γύρω μου, προκειμένου όλοι μαζί να βγούμε νικητές από τον πόλεμο στον οποίο έχουμε εμπλακεί.
Η πανδημία που αντιμετωπίζουμε αυτό το χρονικό διάστημα έχει βεβαίως και τον οικονομικό αντίκτυπο γιατί πλήττονται οι πάντες και τα πάντα. Το μόνο που είναι σίγουρο είναι ότι δεν είναι ο κάθε ένας από εμάς ο μόνος πληττόμενος, είμαστε όλοι και τις συνέπειες θα τις αντιμετωπίσουμε όλοι. Αυτό από μόνο του μας λέει ότι ο κάθε ένας ξεχωριστά πρέπει να διαφυλάξει τον εαυτό του και τους άμεσα εξαρτώμενους από αυτόν προκειμένου η επόμενη μέρα να μας βρει υγιείς και δυνατούς για να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις που θα προκύψουν μετά από αυτόν τον πόλεμο που υφιστάμεθα.
Όλοι μας πρέπει να δώσουμε ραντεβού την επόμενη μέρα που θα έρθει και να βρισκόμαστε στο στρατόπεδο των πολλών που θα είναι ο κανόνας. Προκειμένου να το πετύχουμε αυτό πρέπει να βάλουμε στόχο να μην είμαστε η εξαίρεση του κανόνα, με όποια θυσία απαιτείται, γιατί αυτό θα σημαίνει ότι θα λείπουμε από το προσκλητήριο της νέας αρχής για τον πλανήτη.
Κλείνω την παρέμβαση μου κάνοντας την ευχή αυτά που γράφω να μην έχουν κανένα νόημα όταν αυτό το τεύχος θα φτάσει στα χέρια σας, αν παρ’ όλα αυτά έχουν νόημα είμαι πεπεισμένος ότι το τεύχος του Ιουλίου δεν θα προλαβαίνετε να το διαβάσετε από τον φόρτο εργασίας που σας εύχομαι όλοι να έχετε.
Διονύσης Βρυώνης
