Τα τελευταία χρόνια πληθαίνουν ολοένα και περισσότερο οι εγκαταστάσεις μονάδων αφύγρανσης πισίνας, καθώς τόσο οι απαιτήσεις εξοικονόμησης ενέργειας, όσο και η ποιότητα των εφαρμογών αυξάνεται συνεχώς. Στο συγκεκριμένο άρθρο θα αναλυθούν οι λόγοι που οδηγούν στην ανάγκη εγκατάστασης τέτοιων μονάδων. Επιπλέον, θα παρουσιαστούν τα κύρια τμήματα και ο τρόπος λειτουργίας των μονάδων αφύγρανσης πισίνας.

Γράφουν οι:
Αντώνης Βλάχος, Διπλωμ. Μηχανολόγος Μηχανικός
Θοδωρής Σταμούλης, Μηχανολόγος Μηχανικός Τομέας Ολοκληρωμένων Εφαρμογών

Οι χώροι που φιλοξενούν εσωτερικές κολυμβητικές δεξαμενές οφείλουν να διατηρούν τις συνθήκες θερμικής άνεσης των κολυμβητών. Η θερμοκρασία του χώρου συνίσταται να διατηρείται μεταξύ 28-29°C, δηλαδή 1-2°C μεγαλύτερη από τη θερμοκρασία του νερού της δεξαμενής, συμβάλλοντας πέραν της θερμικής άνεσης στην μείωση των απωλειών εξάτμισης.

Το ποσοστό υγρασίας αποτελεί σημαντικό παράγοντα σε τέτοιου είδους εφαρμογές. Τα υψηλά ποσοστά υγρασίας πέραν του ότι επιδρούν αρνητικά στις συνθήκες άνεσης των κολυμβητών, ενισχύουν τη διάβρωση και τον σχηματισμό μούχλας στα δομικά στοιχεία του κτιρίου. Για την αποφυγή αυτού του φαινομένου τα επιθυμητά επίπεδα σχετικής υγρασίας πρέπει να κυμαίνονται μεταξύ 50-60%.

Μεγάλη έμφαση πρέπει να δίνεται στην προσαγωγή νωπού αέρα καθώς έχει άμεση επίδραση στις συνθήκες υγιεινής του χώρου. Η ποσότητα του νωπού αέρα καθορίζεται με βάση τις διαστάσεις της δεξαμενής αλλά και από τον αριθμό των ατόμων. Ο φρέσκος αέρας σε τέτοιες εφαρμογές πέραν των συνθηκών άνεσης, συμβάλει στην απομάκρυνση δυσάρεστων οσμών των χημικών ουσιών (π.χ. χλωρίου) που επηρεάζουν τόσο τους κολυμβητές όσο και τους θεατές.

Επιπλέον, η διανομή του αέρα πρέπει να γίνεται στοχευμένα σε περιοχές όπου υπάρχει μεγαλύτερη απαίτηση. Τέτοιες περιοχές μπορεί να είναι ο χώρος των θεατών, οι επιφάνειες με θερμοκρασίες χαμηλότερες από το σημείο δρόσου, η επιφάνεια της πισίνας κλπ.

Για να μπορέσουμε να διατηρήσουμε τις παραπάνω συνθήκες απαιτούνται μεγάλα ποσά ενέργειας για την ψύξη ή θέρμανση του χώρου και του νωπού αέρα, για αφύγρανση και τέλος για θέρμανση του νερού της πισίνας.

Συνεπώς, οι σύγχρονες μονάδες τέτοιου τύπου έχουν ως στόχο τη μικρότερη δυνατή επίδραση στο ενεργειακό ισοζύγιο του συστήματος, εξοικονομώντας ενέργεια και εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα τις ιδανικές συνθήκες άνεσης και ποιότητας αέρα.

Οι μονάδες αφύγρανσης είναι κατάλληλα σχεδιασμένες για τη διαχείριση του αέρα κολυμβητικών δεξαμενών, λαμβάνοντας υπόψη την πιο διαδεδομένη μορφή απολύμανσης νερού, η οποία βασίζεται στην χρήση χλωρίου. Κάθε επιμέρους τμήμα της μονάδας έχει υποστεί ειδική επεξεργασία έτσι ώστε να διασφαλιστεί η ορθή και αδιάκοπη λειτουργία της μονάδας.

Η αποτελεσματικότητα, καθώς και η αξιοπιστία των μονάδων αυτών επιτυγχάνεται μέσω του συνδυασμού των παρακάτω τεχνολογιών.

– Αποδοτική μονάδα ανάκτησης ενέργειας: Το σύστημα ανάκτησης ενέργειας αποτελείται από εναλλάκτη θερμότητας αέρα – αέρα υψηλής απόδοσης, εγκάρσιας ροής μονής ή διπλής πλάκας, με εποξική βαφή για προστασία έναντι της διάβρωσης.

– Ενσωματωμένη αντλίας θερμότητας υψηλής απόδοσης, με λειτουργία ανάκτησης ενέργειας. Το κύκλωμα είναι εξοπλισμένο με μια ηλεκτρονική βαλβίδα εκτόνωσης, η οποία σε αντίθεση με τη συμβατική βαλβίδα θερμικής εκτόνωσης, επιτρέπει τη βελτιστοποίηση της λειτουργίας του συμπιεστή μειώνοντας έτσι την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας.

– Εναλλάκτης ψυκτικού αερίου / αέρα, κατασκευασμένου από χάλκινους σωλήνες μηχανικά εκτονωμένους για την μόνιμη επαφή τους με κατάλληλα διαμορφωμένα πτερύγια αλουμινίου με εποξική βαφή.

– Inverter ανεμιστήρες απευθείας σύζευξης, υψηλής απόδοσης που διαθέτουν ηλεκτρικούς κινητήρες με κλάση απόδοσης EFF1. Η άμεση σύζευξη μεταξύ ανεμιστήρα και κινητήρα επιτρέπει τη μείωση έως και το 20% της απορροφούμενης ισχύος των απωλειών λόγω μετάδοσης (τροχαλία ιμάντα).Τα τμήματα των ανεμιστήρων είναι με εποξική βαφή για την μέγιστη προστασία έναντι της διάβρωσης.

– Θερμαντικό στοιχείο νερού, κατασκευασμένο από χάλκινους σωλήνες μηχανικά εκτονωμένους για την μόνιμη επαφή τους με κατάλληλα διαμορφωμένα πτερύγια αλουμινίου με εποξική βαφή, για θέρμανση του αέρα προσαγωγής μετά την αφύγρανση, για τον ακριβή έλεγχο της θερμοκρασίας.

– Εναλλάκτες ανάκτησης θερμότητας για θέρμανση του νερού της κολυμβητικής δεξαμενής. Ο πρώτος εναλλάκτης ψυκτικού αερίου / νερού είναι τοποθετημένος στο κύκλωμα ψύξης της μονάδας, ο δεύτερος εναλλάκτης από ανοξείδωτο χάλυβα νερού / νερού τοποθετείται στο υδραυλικό δίκτυο.

– Πλαίσιο στήριξης, κατασκευασμένο από προφίλ ανοδιωμένου αλουμινίου το οποίο παρέχει την απαραίτητη προστασία από τη διάβρωση λόγω των δυνητικά επιθετικών συνθήκων περιβάλλοντος των κολυμβητικών δεξαμενών.

– Ειδικά σχεδιασμένου λογισμικού ελέγχου λειτουργίας, με αυτόματο χειρισμό των κύκλων λειτουργίας, με σκοπό την επίτευξη του μέγιστου βαθμού απόδοσης.

Κύκλοι λειτουργίας

 

Λειτουργία «εκκίνησης»: Κατά την λειτουργία «εκκίνησης» στόχος είναι η άμεση επίτευξη της επιθυμητής εσωτερικής θερμοκρασίας του χώρου. Η μονάδα λειτουργεί σε πλήρη ανακυκλοφορία του αέρα μέσω του διαφράγματος αέρα (5), μηδενίζοντας την προσαγωγή του νωπού αέρα, ενώ ο εναλλάκτης θέρμανσης βρίσκεται σε λειτουργία.

 

 

Λειτουργία «αφύγρανσης»: Αυτός ο τρόπος λειτουργίας στοχεύει στην αφύγρανση του αέρα του χώρου με χρήση νωπού αέρα, για την εξισορρόπηση της εξάτμισης της κολυμβητικής δεξαμενής.

Το ψυκτικό κύκλωμα, που αποτελείται από τον συμπιεστή (1) και του εναλλάκτες (2 και 3), επιτρέπει την ανάκτηση του αισθητού και λανθάνοντος φορτίου του αέρα απόρριψης.

Το φορτίο αυτό μεταφέρεται στον νωπό αέρα ή στο νερό, μέσω του συστήματος ανάκτησης θερμότητας που αποτελείται από 2 εναλλάκτες στην πλευρά του υδραυλικού κυκλώματος (θέρμανση νερού κολυμβητικής δεξαμενής).

Το ενσωματωμένο θερμαντικό στοιχείου νερού (4) λειτουργεί εάν κρίνεται απαραίτητο για την επίτευξη της επιθυμητής θερμοκρασίας του χώρου.
Ο συμπιεστής, όταν απαιτείται, συμβάλει στην λειτουργία αφύγρανσης.

Ο ανεμιστήρας προσαγωγής αέρας ρυθμίζει αυτόματα την παροχή του, μέσω του inverter για να επιτευχθούν οι απαιτούμενες υγρομετρικές συνθήκες. Ανάλογα με την θερμοκρασία του περιβάλλοντος, η μονάδα προσαρμόζει τον τρόπο λειτουργίας της ώστε να ελαχιστοποιεί την καταναλισκόμενη ισχύ.

 

 

Λειτουργία «νυχτερινής αφύγρανσης»: Κατά τη διάρκεια της νυχτερινής λειτουργίας η μονάδα προσαρμόζει τις παραμέτρους λειτουργίας, σύμφωνα με τις συνθήκες εξάτμισης του νερού πισίνας. Με τον τρόπο αυτό ελαχιστοποιείται η ενεργειακή κατανάλωση.